Στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις, ένα ανησυχητικό φαινόμενο επαναλαμβάνεται: η νεολαία απέχει. Αν και οι νέοι θεωρούνται η πιο δυναμική και δημιουργική μερίδα της κοινωνίας, η συμμετοχή τους στις εκλογές παρουσιάζει σταθερή πτώση. Πού οφείλεται αυτή η στάση και ποιες είναι οι επιπτώσεις της στο πολιτικό και κοινωνικό τοπίο;
Πολλοί νέοι δεν εμπιστεύονται τα πολιτικά κόμματα και τους θεσμούς. Θεωρούν ότι «όλοι είναι ίδιοι» και ότι τίποτα δεν αλλάζει.
- Αίσθημα αδυναμίας και αδιαφορίας
- Η πεποίθηση ότι «μία ψήφος δεν αλλάζει τίποτα» ενισχύει την παθητικότητα. Το πολιτικό βάρος της ατομικής ευθύνης φαίνεται να χάνεται.
- Έλλειψη πολιτικής παιδείας
- Το εκπαιδευτικό σύστημα σπάνια καλλιεργεί ουσιαστικό πολιτικό προβληματισμό ή γνώση των θεσμών. Η πολιτική αντιμετωπίζεται ως κάτι «μακρινό» και «βαρετό».
- Αλλαγή τρόπων συμμετοχής
- Οι νέοι μπορεί να μην ψηφίζουν, αλλά συμμετέχουν μέσω άλλων μορφών ακτιβισμού: social media, διαδηλώσεις, συλλογικότητες. Ίσως η κάλπη να μην είναι πια ο κύριος χώρος δράσης τους.
- Αποδυνάμωση της δημοκρατίας
- Όταν ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού απέχει, το αποτέλεσμα δεν αντικατοπτρίζει τη βούληση της κοινωνίας στο σύνολό της.
- Ενίσχυση συντηρητικών ή ακραίων φωνών
- Η απουσία των νέων αφήνει χώρο σε πιο ηλικιακά «πειθαρχημένα» ακροατήρια, συχνά με πιο συντηρητικές ή συστημικές απόψεις.
- Ανακύκλωση του ίδιου πολιτικού προσωπικού
- Χωρίς την πίεση μιας νέας γενιάς, η πολιτική σκηνή παραμένει στάσιμη.
- Απώλεια του δικαιώματος λόγου
- Η αποχή συχνά μεταφράζεται από την κοινωνία ως αδιαφορία. Όποιος δεν συμμετέχει στη διαδικασία, δύσκολα πείθει ότι έχει λόγο για το αποτέλεσμα.
Πώς μπορεί να αλλάξει η κατάσταση;
- Πολιτική εκπαίδευση στα σχολεία
- Ενίσχυση της εμπιστοσύνης στους θεσμούς
- Διάλογος μεταξύ πολιτικής και νεολαίας
- Δημιουργία χώρων ουσιαστικής συμμετοχής (π.χ. τοπικά συμβούλια νέων)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου